İfraz, Türk Dil Kurumu sözlüğünde "bir arazinin bölünmesi, parsellere ayrılması" anlamına gelen Arapça kökenli bir sözcük olarak ifade edilmiştir. İfraz, Türk hukuk sisteminde imar hukukumuzun uygulama alanına giren bir müessese olup: Tapuda tek parsel olarak kayıtlı bulunan büyük bir taşınmazın, imar planlarına uygun bir şekilde düzenlenecek olan haritalara uygun olacak şekilde, daha küçük parsellere bölünmesi ve her bir parselin, tapu kütüğünde birbirinden ayrı ve bağımsız taşınmazlar olarak tescil edilmesi işlemidir.
İmar Kanunumuzda ifraz ve tevhit işlemleri bir arada düzenlenmiştir. Tevhit de ifrazın tam tersi nitelikte bir uygulamadır ve birden çok küçük taşınmazın birleştirilmesi anlamına gelmektedir.
İfraz, arazilerin farklı kullanım amaçlarına özgülenebilecek birden çok parçaya bölünmesini sağlamak suretiyle, ifraza konu edilecek olan taşınmazlardan en iyi şekilde faydalanılması ve bu taşınmazların en yüksek değere ulaşabilmesi amacıyla gerçekleştirilmektedir. Öyle ki, bu uygulamanın, mülkiyetin değişen ihtiyaçlara ve koşullara göre şekillendirilebilmesini sağladığı gerekçesi ile kamu yararını sağlamaya yönelik bir araç olduğu da söylenilebilir.